- ACROCERAUNII
- ACROCERAUNIIagrestes ferique homines, qui Chimaeram montem incolunt. Hi A. C. 1537. cum in Butrotio littore Solymannus Turcarum Imperat. haberet castra, immane consilium susceperunt tabernaculi regii noctu invadendi; concitante eos Damianô quodam latronum duce, abstrusorum collium, qui sunt in iis rupibus, peritissimô. Non reformidabantullum vel certae necis periculum viri rerum omuium egentes, ideoque latrociniis assueti, et nullos certos colentes Deos, ut incredibili praedâ, atque usitati facinoris gloriâ potirentur, si longe maximum terrarum orbis Imperatorem in tabernaculo semisopitum, et frustra tot custodiis confisum confoderent, magnô siquidem silentiô ferarum more, sese insinuaturos concubiâ nocte in stationem facile sperârant. Sed barbaris ad id audendum facinus paratis fortuna defuit: conspectus enim Damianus in arbore ex fragore abruptae frondis, uti erat semipensilis et speculabundus; a Ianizeris est comprehensus, et per tormenta detectis, quas parabat, insidiis, iussu Imperatoris belluae captae modô discerptusest: unde mox magna illis agrestibus clades illata, emissis scilicet in eos Asapis et Acanzis, venationis modô, ad trucidandam, et quam maxime possent, delendam horridae atque infamis gentis stirpem: ab hac enim genus ducunt Huscochi maritimi praedones, Dalmatiae scopulis assueti: et Haidones a Turcis Mantelosii dicti, qui Illyricis nemoribus intererrant, et cunctis mortalibus ex professo hostes, usque ad interiores pannoniae limites latrocinia exercent. Iovius l. 36.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.